04/03/2021
Door Liam van Koert
LoRa is langeafstandskampioen onder de draadloze communicatietechnologieën. Ze maakt haar naam zonder meer waar: zet een LoRa gateway op je dak en je kan vele kilometers overbruggen. Hang er een weerballon of satelliet aan en landsgrenzen vervagen. En dat terwijl het nauwelijks energie kost. Dat geldt ook voor de datakosten. LoRa maakt niet voor niets gebruik van de licentievrije sub-gHz-banden. Helaas is er zoals altijd een prijskaartje. Die zit hem in de datalimiet opgelegd door de natuur- en overheidswetten.
Zoals wel vaker het geval bij nieuwe communicatiestandaarden, begint ook ons LoRa-verhaal bij een chipfabrikant. Nou ja, bijna dan. Want voordat Semtech in 2012 het Franse Cycleo voor 5 miljoen dollar kon overnemen, moesten drie Franse techneuten eerst een disruptieve gedachte dusdanig succesvol uitwerken, dat de chipfabrikant uit Silicon Valley moeilijk anders kon. Hun idee? Chirp Spread Spectrum-modulatie gebruiken voor het over lange afstanden verzenden van data. Doel hierbij was het draadloos communicatief maken van ver gelegen elektriciteits- gas- en watermeters. Dat zou de energiesector volgens de heren flink op zijn kop kunnen zetten.
Nu was CSS verre van nieuw. Ook in 2010 – het jaar waarin Nicolas Sornin, Olivier Seller en François Sforza hun bedrijf oprichtten – werd ‘chirpen’ al veelvuldig in de maritieme wereld gebruikt in sonar en in de luchtvaart in radar. Ook in het dierenrijk was ‘chirpen’, dat zich het beste als tjilpen laat vertalen, al jaren een verdienstelijke manier van communiceren. Denk aan vogels, vleermuizen, maar ook dolfijnen. Toch had tot op dat moment nog niemand gepoogd de modulatietechniek in te zetten voor dataoverdracht. Voor digitale communicatie was er immers al Frequency Shift Keying (FSK). En waarom zou je veranderen wat werkt?
Lees verder op: https://issuu.com/online-mbm/docs/ab1112_ezine, blz. 24-27