Verontreinigingen door zware metalen in droge en natte omgevingen vormen een groeiend milieuprobleem in gemeentelijk en industrieel rioolwater. Een biologische methode kan hier een handje helpen.
Begint dit jaar kreeg de Fakultät Versorgungstechnik van de Ostfalia Hochschule für angewandte Wissenschaften het bericht dat het onderzoeksproject 'Behandeling van verontreiniging door zware metalen in water en slib met bioremediatie (Kontamed)' voor een periode van twee jaar zal worden ondersteund binnen het onderzoeksprogramma 'Zentrale Innovationsprogramm Mittelstand (ZIM)' van het Bundesministerium für Wirtschaft und Energie (BMWi).
Inmiddels zijn de eerste resultaten bekend. Ze werden gepresenteerd in een gezamenlijke bijeenkomst met de beide deelnemende bedrijven, ASA Spezialenzyme in Wolfenbüttel en Polyplan in Bremen.
Verontreinigingen door zware metalen in droge en natte omgevingen vormen een groeiend milieuprobleem in gemeentelijk en industrieel rioolwater, door de landbouw gebruikte bodems, mineraalwaterbekkens, rivieren en de maritieme omgeving. Bij deze verontreinigingen is de mens vaak de oorzaak, bijvoorbeeld door de verstedelijking, industrialisering en mijnbouw.
Een toename van zware metalen in de voedingsmiddelenketen – in het bijzonder van koper, cadmium, chroon, kwik en zink – heeft ernstige gevolgen voor de gezondheid van mens en dier. Op grond van wettelijke regelingen is een vermindering van de verontreiniging (decontaminatie) vereist.
Dit vereist echter voor buurgemeenten een financieel beheersbare methode. Die is echter vaak niet mogelijk door energetisch, grondstof- en kostenintensieve conventionele processen, vaak zonder de mogelijkheid van een economische in situ verwerking.
In het huidige onderzoeksproject worden gegevens verzameld over het vermogen om onder vergelijkbare omstandigheden zware metalen op te nemen van bepaalde, in Europa veel voorkomende microalgsoorten. Ook worden methoden ontwikkeld die een commerciële en zo economisch mogelijke toepassing van bioremediatie van met zware metalen belaste wateren mogelijk maken.
De algen worden dus eigenlijk toegepast als een soort 'natuurlijk filter', dragen daarmee bij aan een 'biologische sanering' van de belaste wateren en kunnen bovendien continu en economisch in grote hoeveelheden worden geproduceerd.
De tot nu toe geteste algensoorten hebbenvolgens de eerste resultaten het vermogen tot opslag van zware metalen als cadmium, kwik, arseen en lood. Bijzonder interessant daarbij is, dat de geïnactiveerde algenbiomassa wat betreft opnamecapaciteit met succes kan concurreren met actief kool.