01/08/2022
Door Ad Spijkers
Wetenschappelijk onderzoek aan dode spinnen als robotgrijper leidt tot onrust in de (robotica-) wereld. Waar gaat dit heen?
Onlangs publiceerden onderzoekers van Rice University hoe ze – puur voor wetenschappelijk onderzoek – een al dode spin gebruikten als grijper. Uw redactie aarzelde om erover te publiceren en besloot om ethische redenen het niet te doen. En daarin staan we niet alleen – zie de reacties op het filmpje op YouTube.
In zijn nieuwsbrief op LinkedIn waarschuwt Florian Pestoni, oprichter en CEO van InOrbit in Mountain View (Californië) voor de mogelijke gevolgen als deze weg verder wordt behandeld. Hij brengt onder woorden wat ook uw redactie bezig houdt. Zijn betoog vindt u onderstaand.
Necrobotica
Ik ben een robotbooster. Ik geloof dat slimme robots een positieve impact zullen hebben. Ze zullen ons helpen om te gaan met enkele van de uitdagingen waarmee de mensheid de komende decennia zal worden geconfronteerd, van klimaatverandering tot voedselproductie, van onderdak tot entertainment. Kortom, ik ben optimistisch over de rol die robots in ons leven kunnen spelen.
Maar zo nu en dan kom ik specifieke gebieden tegen die me de adem ontnemen, en het opkomende veld (?) van necrobotica is er een van. Voor het geval u het zich afvraagt: necrobotica betekent dood weefsel veranderen in (delen van) een robot.
Iedereen die fantasieboeken heeft gelezen, zal waarschijnlijk de term necromancer herkennen; voor alle anderen betekent het een persoon die hekserij gebruikt om dode mensen te reanimeren of om de toekomst te vertellen door met hen te communiceren. Nu gaat dit concept over naar de echte wereld, behalve dat wetenschap en techniek worden gebruikt als een moderne vorm van hekserij.
Context
De onderzoekers van Rice University hebben een manier gevonden om dode spinnen om te zetten in robotgrijpers. Ze maakten gebruik van de hydraulische infrastructuur van dode spinnen om de extensie en samentrekking van de poten van de dode spin te regelen met behulp van een naald.
Om eerlijk te zijn: dit is niet helemaal nieuw. Mensen gebruiken dieren al duizenden jaren voor hun eigen doeleinden, of het nu paarden zijn voor transport, ossen om velden te ploegen, kippen voor eieren of vee voor... et cetera. Sommige dieren worden bestuurd door middel van mechanische apparaten (hoofdstellen, jukken). Toegegeven, ze zijn meestal in leven.
Waarheen?
Dus wat maakt dit anders? Vinden we het smerig? Wat is er meer verontrustend: dat het een spin is (veel mensen hebben verschillende gradaties van arachnofobie) of dat het dood is (de dood maakt veel mensen ongemakkelijk)? Voor mij is het geen van beide.
Het deel waar ik me zorgen over maak, is waar dit concept van het bevestigen van een externe actuator aan spierweefsel toe zou kunnen leiden. De onderzoekers van Rice wijzen op enkele problemen die het gevolg zijn van het feit dat ze met dood weefsel werken: de prestaties nemen af ('vertoont slijtage' na 1000 cycli als gevolg van uitdroging van de gewrichten).
Het feit dat de spinnen in het huidige experiment dood zijn, kan in feite een vorm van vriendelijkheid zijn. Vanuit een puur onderzoeks-/technisch perspectief zou de oplossing voor het uitdrogingsprobleem kunnen zijn om de spin in leven te houden terwijl de mens het hydraulische deel van zijn lichaam overneemt. Waarom zouden we dan stoppen bij spinnen? Zou het installeren van een shunt van het zenuwstelsel bij zoogdieren de volgende stap zijn?
Als dit een beetje te sci-fi klinkt, bedenk dan dat bedrijven zoals Neuralink werken aan brain computing (ze wachten op goedkeuring van de Federal Drug Administration om de technologie in mensen te implanteren). Synchron heeft zijn eerste apparaat al in de hersenen van een menselijke patiënt geïmplanteerd. Oorimplantaten hebben talloze mensen met ernstig gehoorverlies geholpen, waarbij beschadigde delen van het oor werden omzeild om signalen naar de gehoorzenuw te sturen.
Ethiek
Terug naar robotica. Hier moeten ethiek en technologie elkaar ontmoeten. Dat het kan, betekent niet dat we het moeten doen. We moeten de onderzoekers die dit werk hebben gedaan niet demoniseren, maar het gebruiken als een kans om na te denken over waar we naartoe gaan. Robotica kan veel goeds doen, maar zoals elke technologie kan het ook worden gebruikt om schade aan te richten. Het is aan ons allemaal om het in de goede richting te sturen.
InOrbit is een veilig, schaalbaar, cloudgebaseerd platform voor robotbeheer waarmee roboticabedrijven en hun klanten slimme robots op wereldwijde schaal kunnen ontwikkelen, inzetten en bedienen. Dit bericht is gepubliceerd met toestemming van de auteur. Wilt u de oorspronkelijke publicatie over het onderzoek raadplegen, klik dan hier.
Foto: screenshot video Rice University